Hans Dorrestijn - Het einde is zoek 

Na de ervaringen met de drie jonge muzikale vrouwen, Zazí, is het weer tijd voor de barre werkelijkheid: onvrede, onrecht, onvermogen, zuivere onversneden wanhoop en lelijkheid. Dorrestijn is in Het einde is zoek weer helemaal zichzelf. 

Maar er is hoop. In het donker maakt hij nog steeds de beste grappen. En waar geen uitzicht meer is, ontstaat soms inzicht. Angst houdt iemand ver weg van het schrikbeeld van de zelfgenoegzaamheid. Niet de patiënt is verloren, maar de dokter die niet twijfelt. 

Over Hans Dorrestijn schrijft de pers: 

‘Als Dorrestijn, een van onze begaafdste tekstdichters en humoristen, …materiaal uit zijn schatkamer selecteert, is het genieten geblazen.’ - Algemeen Dagblad: 

‘…virtuoze pareltjes…Goede liedjes kun je heel lang doorzingen.’ - de Volkskrant: 

‘Via de geheimzinnige werking van de wetten der weeromstuit levert zijn kluts van zwartgalligheid en somberheid een smakelijke portie humor op.’ - De Telegraaf: 

‘Niks is wat het lijkt bij Dorrestijn en juist dat maakt hem onweerstaanbaar grappig. Maar Dorrestijn kan ook ontroeren. Als hij het lied zingt Ik zal mijn lot met vreugde dragen, doet hij dat zo zachtjes dat het je raakt…vol prachtige taal…En ja, hij ís iemand. Zijn zwanenzang bewijst dat eens te meer.’ - Trouw: 

‘zo knap dat de man uit Bennekom al dertig jaar zalen beroert en vrolijk laat leeglopen.’ - AD 

Meer informatie : www.hansdorrestijn.nl